شکرانه، دومین فرزند یک خانواده چهار نفره اهل یکی از روستاهای استان گلستان است. او هفت سال دارد و از کودکی مبتلا به بیماری صرع و همچنین آسم است. شکرانه به علت حمله‌های شدید صرع به تشخیص پزشکان مدتی پیش تحت عمل جراحی قرار گرفت و در سرش دستگاهی کار گذاشتند که از تشنج جلوگیری می‌کند. این دستگاه باید هر دو ماه یک بار توسط متخصص تقویت شود تا پس از یک سال به قدرت کافی برای کنترل تشنج‌های کودک برسد.
این دختر کوچک باید مدام تحت نظر باشد و برای هر دو بیماری‌اش به طور مرتب دارو مصرف کند. علاوه بر این شکرانه به علت مشکلاتی که صرع و تشنج برایش به وجود آورده نمی‌تواند به خوبی صحبت کند و در راه رفتن و حفظ تعادل نیز مشکلاتی دارد. او باید برای به دست آوردن توانایی حرف زدن و بهبود توانایی‌های حرکتی‌اش به صورت هفتگی کاردرمانی و گفتاردرمانی شود. با این وجود شکرانه کودک شادی است که مشتاق ارتباط برقرار کردن و حرف زدن است.
پدر شکرانه یک سالی است که اعتیادش را ترک کرده و به عنوان کارگر مبل سازی در کارگاهی به صورت روزمزد کار می‌کند. اما شغل او همیشگی نیست و فقط منوط به زمان‌هایی است که کاری برای انجام دادن وجود داشته باشد. خانواده منبع درآمدی جز دستمزد کارگری پدر و یارانه و مستمری ناچیزی که بهزیستی برای شکرانه پرداخت می‌کند، ندارد. محمد شکور برادر 10 ساله شکرانه سالم و محصل کلاس چهارم دبستان است.
حالا مادر و پدر باید شکرانه را برای کاردرمانی و گفتاردرمانی هفته‌ای دو بار از روستا به شهر ببرند. هزینه این رفت و آمد به علاوه هزینه جلسات و همچنین چکاپ‌ ماهیانه و داروهای کودک، از عهده خانواده خارج است. برای درمان شکرانه مبلغی حدود 10 میلیون تومان مورد نیاز است که از یاوران خود طلب یاری و همراهی در تأمین این مبلغ را داریم.