محمد مهدی متولد سال 92 ، امسال به کلاس دوم دبستان می‌رود. او دومین فرزندِ مادری است که پنج سال پیش، از همسری که مصرف‌کننده مواد مخدر بود و به علت دزدیدن چند رأس دام به زندان افتاده بود، طلاق گرفت. مادر محمد مهدی حضانت دو پسر کوچکش را در ازای بخشش 300 سکه مهریه‌اش و چند قلم جنس باقی‌مانده از جهیزیه‌اش، بر عهده گرفت و پس از مدتی خانه‌ به دوشی از جمله زندگی در انباری منزل یکی از بستگان و سپس اقامت در اتاقک منزل پیرزنی که نیاز به پرستاری داشت، سرانجام توانست با کمک خیرین و با مبلغ 15 میلیون تومان خانه‌ کوچکی در روستای ملا احمد بخرد.
زن برای گذران زندگی دو فرزند کوچکش را به دندان می‌کشید و با خود به مزارع کشاورزی می‌برد. آنجا با هرس کردن گیاهان درآمد ناچیزی کسب می‌کرد که به علت خون دماغ شدن محمد مهدی و حامد زیر آفتاب سوزان، از ترس مریض شدن بچه‌ها کارش را رها کرد. او سپس از طریق جوشکاری، دکه کوچکی روی یک گاری برای خودش دست و پا کرد و کنار در ورودی بیمارستان امام رامهرمز به فروش خوراکی مشغول شد. دو پسر کوچک، برای این که تنها نمانند هرروز همراه مادرشان سر کار می‌رفتند و از صبح تا شب، کنار خیابان بازی می‌کردند، مشق می‌نوشتند و روزگار می‌گذراندند.
زندگی این مادر و دو فرزندش، تازه داشت اندکی رنگ ثبات و آرامش به خود می‌گرفت که آن اتفاق رخ داد. یک روز، حدود دو ماه قبل، محمد مهدی که کودک عادی و سالمی بود، به طور ناگهانی دچار تشنج و استفراغ شد. مادر وحشتزده پسر کوچکش را که از شدت تشنج بیهوش شده بود به بیمارستان رساند ومحمد مهدی 5 روز در بیمارستان بستری بود.
 پزشک بیماری او را سندروم گیلن باره و عفونت خونی تشخیص داد. سندروم گیلن باره نوعی بیماری عصبی است که در اثر حمله سیستم ایمنی به اعصاب محیطی اتفاق می‌افتد و باعث ضعف در ماهیچه‌ها، بی‌حسی، گزگز و گاهی فلج اندام‌ها می‌شود. محمد مهدی دو روز بعد از ترخیص از بیمارستان، به یکباره قدرت حرکت دست‌ها و پاهایش را از دست داد و این بار مادر به ناچار او را به بیمارستان اطفال در شهر اهواز برد. بعد از چند روز بستری و درمان، آنها 14 میلیون تومان به بیمارستان مقروض شدند که به علت نداشتن پول ترخیص، مادر و دو پسر کوچکش دو شبانه روز در یکی از اتاق‌های بیمارستان حبس شدند و حق خروج نداشتند. بالاخره از طریق نامه نگاری با کمیته امداد امام استان، بخشی از این پول پرداخت شد و بخش دیگر نیز توسط خیرین جمع‌آوری و حساب بیمارستان تسویه شد.
اما محمد مهدی برای بازگشت حس به دست و پایش نیاز به 20 جلسه فیزیوتراپی داشت که به علت کمبود هزینه و نداشتن جایی برای ماندن، پزشک عجالتا 10 جلسه کاردرمانی را کافی دانست. مادر تنها از عهده پرداخت هزینه 3 جلسه فیزیوتراپی برمی‌آمد و هزینه 7 جلسه دیگر با فراخوان منشی مطب در اینستاگرام، توسط خیرین جمع‌آوری شد.
اکنون محمد مهدی همراه مادر و برادرش به روستا بازگشته و به سختی راه می‌رود. منزل این خانواده قدیمی است و احتیاج به تعمیر دارد. سرویس بهداشتی، حمام و آشپزخانه در حیاط خانه قرار دارد و از وضعیت مناسبی هم برخوردار نیست. محمد مهدی برای این که بتواند به خوبی راه برود و دست‌هایش را حرکت کند، همچنان نیاز به فیزیوتراپی دارد که ادامه درمان باید در شهرستان رامهرمز انجام گیرد. هزینه چکاپ هفتگی توسط پزشک، تهیه داروها و فیزیوتراپی، همچنین تعمیرات ضروری منزل حدود 10 میلیون تومان برآورد شده است. از همراهان همیشگی خود تقاضامندیم ما را در تأمین این مبلغ یاری کنند.