امیرعلی 6 ساله و تک فرزند است. مادر امیر علی مصرف کننده مواد مخدر است که از ماه‌ها پیش خانه را ترک کرده و در پاتوق‌های مصرف مواد زندگی می‌کند. پدرش نیز اعتیاد به شیشه و هروئین دارد و در مغازه پدربزرگ کودک به عنوان شاگرد مشغول به کار است.
 امیرعلی از زمانی که مادرش او را ترک کرده، نزد پدربزرگ و مادربزرگ پدری‌اش زندگی می‌کند. مادربزرگ می‌گوید امیرعلی تا 5 سالگی پستانک مصرف می‌کرده و به همین علت تکلمش دچار مشکل شده است. به گفته مادربزرگ، مادر امیرعلی قبلا گاهی می‌آمد و به کودک سر می‌زد اما گویا مدتی است که به زندان افتاده و امیرعلی برای دیدن مادرش بی‌تابی می‌کند. استرس ناشی از فقدان مادر باعث شده کودک به مادربزرگش به شدت وابسته شود و در هر موقعیت اضطراب آوری گریه و ناآرامی از خود بروز دهد. او در تعامل با دیگر کودکان و همچنین در تکلم مشکل دارد و همین باعث ایجاد حس خشم و ناراحتی در کودک شده است.
امیرعلی اگرچه در سن پیش دبستانی قرار دارد،اما  از نظر تکلم و تلفظ بسیار ابتدایی و در حد کودکِ دو-سه ساله است. او دایره واژگان کوچکی دارد و به صورت تک کلمه‌ای منظورش را بیان می‌کند. گفتار او ناواضح و تلفظش مشکل‌دار است و طبق تشخیص پزشک باید گفتار درمانی شود. مادربزرگ امیرعلی به علت کهولت سن و بی‌حوصلگی توان حل مشکلات امیرعلی را ندارد و گریه‌ها و بی‌تابی‌های بچه او را کلافه و عصبی کرده است. پدربزرگ نیز مدتی است که سکته مغزی کرده و در منزل زمین‌گیر شده است. اکنون که مادربزرگ مسئول پرستاری از همسر بیمارش است، نه پولی برای گفتاردرمانی امیرعلی باقی مانده و نه توان و حوصله‌ای برای پیگیری درمان او.