در سرش رویاهای زیبایی دارد!

امیرعباس مثل بچه‌های دهه شصتی، دلش می‌خواهد بزرگ که شد، خلبان شود و پرواز کند. سر چهارراه‌ها و توی خیابان، هر زمان صدای هواپیما را می‌شنود، دست از تمیز کردن شیشه ماشین برمی‌دارد و زل می‌زند به آسمان و خنده کم رنگی گوشه لبش می‌نشیند. برای جان دادن به رویای پرواز است که آرزو می‌کند هواپیمایی کنترلی داشته باشد.