زیر باران های شمالی

قبرستان در سکوتی رعب‌آور فرو رفته و جز صدای باران که روی سنگ قبرها ضرب گرفته بود، صدایی نمی‌آمد. آب از لبه‌های چتر معصومه شُره می‌کرد، لباسش خیس شده بود و لرز گنگی افتاده بود توی تنش. همه وزن بدن روی یک پا ولخ لخ کنان از بین گل و لای، راه باز می‌کرد و زیرلب می‌گفت بدی شمال همین است دیگر، همیشه باران، همیشه رطوبت!

همراهان این کمپین تا این لحظه