کودکانش درد می کشند و این مادر ناتوان از نجاتشان است

آدمهایی که تلاش می کنند برای خدا بندگان خوبی باشند، گمان می‌کنند به عوض این خوبی و انجام فرائض دینی، خداوند حتما دعاهایشان را مستجاب می‌کند؛ حتی اگر این دعا، دعای مرگ باشد و آرزوی نیستی. صدیقه یکی از همین بندگان خوب خداست که تازگی‌ها ناامید از استجابت دعایش با خود فکر می‌کند حالا که بناست زنده باشد و خداوند جانش را نخواهد گرفت، چه کند بچه های بیمار. آن هم  بیماری‌هایی که زن روستایی ساده حتی نامشان را هم نشینیده. 

صدیقه، دختر معلولِ مردِ بسیار فقیری بود که در یکی از روستاهای شیراز زندگی می‌کرد. روزی که صادق به خواستگاریش آمد، خانواده‌اش خوشحال از اینکه دخترِ  فاقد سواد و دارای نقض عضوشان را کسی خواسته، دو دستی تقدیمش کردند. 

کمی بعد معلوم شد که صادق، هم معتاد است و هم بیماری صرع و البته دست بزن دارد. تازه آن موقع بود که صدیقه پی به راز خواستگاری صادق برد. او کلفتی بی زبان و مطیع می‌خواست که تر و خشکش کند و اگر زبان گشود به اعتراض، نقص عضوش را توی سرش بزند و منت بگذارد که اگر خودش نبود، هیچ کس او را نمی‌گرفت.

صدیقه به اصرار شوهرش بچه دار شد. تصور می کرد دلیل این اصرار علاقه صادق به اولاد است و حتی ممکن است اعتیادش را هم ترک کند. چه خیال باطلی! بچه ها که کمی پا گرفتند، صادق به دست یکی‌شان کاسه اسپند و به دست دیگری بسته‌ای دستمال داد و فرستادشان برای گدایی! بچه های صدیقه به نرمی استخوان، انحراف در زانوها که راه رفتن را دشوار کرده و بیماری نانیسم مبتلا هستند. بیماری‌هایی مانند چسپندگی روده و سنگ کلیه هم رنجشان می‌دهد. 

صادق، چند روز بعد از آنکه بچه‌هایش را به تکدی‌گری مجبور کرد، به جرم فروش مواد دستگیر شد و به زندان افتاد. صدیقه اجازه نداد که بچه‌هایش آن کار را ادامه دهند و آنها را به خانه آورد. حال بچه‌ها با توجه به تعدد امراضی که دارند خوب نیست و لازم است درمان آنها هر چه سریع تر انجام شود. جراحی بچه ها و تلاش برای کاهش اثرات بیماری نانیسم و درمان چسپندگی و سنگ کلیه آنها نزدیک به 25 میلیون تومان هزینه دارد.

صدیقه از دیدن بچه‌هایش رنج می‌کشد و خود را مقصر به دنیا آوردن آنها و ایجاد این شرایط می‌داند برای همین هم هست که آرزو می‌کند زنده نباشد.

 امید او برای نجات فرزندانش از درد و رنج به کمک و همراهی شما مردمان خوب است.