می‌گوید سی ساله است اما چهره‌ زرد و فرسوده‌اش، نشان از رنج‌ها و سختی‌هایی به درازای یک عمر دارد . رنگ‌ پریده و بی‌حال روی تخت بیمارستان نشسته و مدام خمیازه می‌کشد. به پرستار می‌گوید:«لااقل یک بار بچه‌ام را ببینم؟! شیر که ندارم؛ فقط می‌خواهم بغلش کنم!» وقتی می‌شنود که نوزادش باید چند روزی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری باشد، صورتش از درد مچاله می‌شود؛ دست مددکار را می‌گیرد و می‌گوید:«می‌خواهم ترک کنم، به خدا خسته شدم!»

هفته گذشته مددکاران موسسه مهرآفرین به درخواست یکی از بیمارستان‌های دولتی جنوب تهران برای بررسی وضعیت مادر معتادی که به تازگی وضع حمل کرده بود، راهی این بیمارستان شدند. زن جوان از نظر سلامت شرایط وخیمی داشت: اعتیاد، کارتن‌خوابی و سوءتغذیه او را ضعیف و ناتوان کرده بود. از سوی دیگر وضعیت نوزاد نیز باعث نگرانی پزشکان شده بود.

فرشته خواجویی، مسئول واحد مددکاری مهرآفرین می‌گوید:« متأسفانه متوجه شدیم که به دلیل اعتیاد تزریقی مادر در دوران بارداری، نوزاد هم معتاد متولد شده است. پزشکان او را در بخش مراقبت‌های ویزه نوزادان بستری‌ کرده‌اند و با استفاده از دارو، در حال درمان اعتیادش هستند.»

اما نگرانی اصلی مددکاران مهرآفرین، مرخصی نوزاد بعد از درمان و تحویل او به مادرش بود. بعد از بررسی پیشینه این مادر، مشخص شد که توانایی سرپرستی دو فرزند قبلی‌اش را نیز نداشته است. پسر8 ساله‌اش در یکی از مراکز بهزیستی به سر می‌برد و پسر دیگرش که دو سال سن دارد، نزد یکی از اقوام زندگی می‌کند. طبق گفته او، شوهرش نیز معتاد و کارتن‌خواب است؛ در نتیجه هیچ سرپناهی برای ماندن ندارند. خواجویی می‌گوید:«ما تقریبا اطمینان داشتیم که این زن به علت اعتیاد و بی‌خانمانی، به محض ترخیص از بیمارستان، دخترِ نوزادش را یا رها می‌کند یا به مبلغی نازل می‌فروشد. پس براساس یک برنامه اصولی، شروع به مشاوره و ایجاد آمادگی و نیاز در او برای ترک اعتیاد کردیم. بالاخره قرار شد خانم را با رضایت خودش به یکی از مراکز ترک اعتیاد بفرستیم.»

 به گفته مددکار مهرآفرین، مرکز نام‌برده از استانداردهای بالایی جهت درمان و بهبودی زنان معتاد برخوردار است و این مادر به همراه نوزداش می‎توانند تا یک سال و نیم در آنجا اقامت کنند. پس از بهبودی و ترخیص نیز، موسسه مهرآفرین آن‌ها را تحت پوشش و حمایت قرار می‌دهد.

فاطمه دانشور مدیرعامل موسسه مهرآفرین و رییس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران در خصوص این موضوع می‌گوید:« مواردی از این دست، زیاد به ما ارجاع می‌شود و ما تمام آن‌ها را تحت پوشش قرار می‌دهیم. هدف ما شکستن چرخه‌ای معیوب در آسیب‌های اجتماعی است. اگر این زن همراه فرزندش، بدون مداخله مددکاری مهرآفرین در خیابان رها می‌شد، سرنوشتی مشابه فرزندان قبلی‌اش و چه بسا بدتر از آن‌ها در انتظار این نوزاد بود.»

اما دانشور تأکید می‌کند که این موارد در مقایسه با تعداد کودکانی که از مادران معتاد متولد می‌شوند، ناچیز است. او با استناد به گزارش‌های واصله از بیمارستان‌های تهران، به افزایش قابل توجه و هشداردهنده‌ی تولد نوزادان معتاد نسبت به گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید:« اگرچه آمار دقیقی وجود ندارد ولی تخمین می‌زنیم که به طور میانگین، روزانه 2 نوزاد معتاد در تهران متولد می‌شود. این یعنی ماهانه، 56 نوزاد و سالانه حدود هفتصد نوزاد معتاد به جمعیت شهر تهران اضافه می‌شوند که رقمی تکان‌دهنده است و از سونامی اعتیاد و به تبع آن رشد سرطانیِ آسیب‌های اجتماعی خبر می‌دهد ولی ما همچنان نسبت به این موضوع، کرخت و بی‌تفاوتیم.»

به گفته مدیرعامل موسسه خیریه مهرآفرین،  اغلب این نوزادان حاصل ازدواج‌های ثبت نشده و والدینی کارتن‌خواب هستند که معمولا در بدو تولد برای سوءاستفاده در باندهای قاچاق مواد مخدر، فحشا و تکدی‌گری به فروش می‌رسند. او اضافه می‌کند:« مگر مهرآفرین با همه توانش، چند درصد از این‌ها را می‌تواند تحت پوشش قرار دهد؟ مگر بقیه NGOها چقدر می‌توانند به کاهش این آمار کمک کنند؟ اگر ارگان‎هایی مثل کمیته امداد امام خمینی، سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت در ساماندهی وضعیت زنان کارتن‌خواب، کنترل باروری این گروه و پذیرش سرپرستی نوزادان معتاد به صورت جدی و به موقع ورود نکنند، به طور قطع در آینده‌ای نه چندان دور، ناچار خواهیم شد برای کاهش عوارض اجتماعی این پدیده، نیرو و هزینه‌ای چندبرابر صرف کنیم