پویش"عیدی غنچه‌ها" که در واپسین روزهای سال ۱۴۰۱ در مهد مهر تهران برگزار شد، میزبان چهره‌های فرهنگی و هنری بسیاری بود که لحظاتی شاد و به یادماندنی را در کنار کودکان تحت حمایت مهرآفرین گذراندند و در جشن چهارشنبه سوری با آنها همراه شدند.

یکی از مشهورترین این چهره‌ها کامران تفتی، بازیگر سینما و تئاتر بود. تفتی که از مواجهه با قصه‌های کودکان نگهداری شده در مهد مهر متٲثر شده بود، درباره موضوع کودکان بدسرپرست ومسئولیت جامعه در قبال آنها گفت: تمام تلاش جوامع مترقی دنیا معطوف به این است که با تمام وجود بتوانند از نسل آینده‌شان بهره بهتری داشته باشند. مثلا از کودکی سعی می‌کنند شرایطی را فراهم کنند که اگر استعداد، توانایی و ویژگی در کودکی وجود دارد، هدر نرود. در واقع همین رویکرد سبب شده تا آنها سرعت جهان اول بودنشان را در زمینه‌های مختلف حفظ کرده و نگه دارند. 

او با تاکید بر اینکه متاسفانه نگاه ما نسبت به کودکان بدسرپرست بد است، اضافه کرد: این در حالی است که ما دیدیم که از درون خانواده‌ای که بنیان خانوادگی درستی نداشته، نوجوان کوچکی بیرون آمده و سپس تبدیل به اسطوره و نخبه شده و توانسته در جامعه خودش تاثیر بگذارد. شاید همه غلط این سیستم این باشد که ما به دنبال مسئول آن می‌گردیم. باید بدانیم که رفتار تک تک ما در چنین موضوعی اهمیت دارد. 

تفتی در ادامه گفت: من در جایگاه کسی که کار فرهنگی و هنری می‌کنم مسئولیت دارم و به همین نسبت کسی که مسئول دولتی است به جای خود. کلام من ممکن است تا یک حدی کار کند، ولی امضای آن مسئول شاید بتواند خیلی بیشتر از من کار کند. متاسفانه رویه ما اشتباه بوده؛ بنابراین اگر قرار است در آینده زندگی درست‌تری داشته باشیم، فارغ از هر چیزی، باید به بچه‌ها و کودکان خود اهمیت دهیم. 

او درباره فعالیت خیریه‌هایی همچین مهرآفرین گفت: مسئولان خیریه‌هایی چون مهرآفرین احساس مسئولیت بیشتری کردند و کار مهمتری انجام دادند ولی کارهای آنها هم چسب زخم است؛ زخم خیلی عمیق‌تر از این حرف‌هاست. واقعیت این است که باید حمایت گسترده مالی دولتی برای این مجموعه ها فراهم شود و مجموعه‌های تازه‌ای هم تاسیس شود و تا جای ممکن این زخم‌ها را بهبود بخشید. 

اما به عقیده این هنرمند مسئولیت اصلی با کسانی است که در جایگاه مسئول ایستاده‌اند و در این حوزه تصمیم گیرنده هستند: ما هرچقدر هم حرف بزنیم تا زمانی که متولیان امر احساس مسئولیت نکنند این زخم باز است. امیدوارم به جایی برسیم که ضرورت آن را حس کنند و وارد میدان شوند و بتوانند حداقل به مشکلات کودکان کمک کنند. البته در این بی‌آبی سطل آبی چون مهرآفرین غنیمت است. کاری که این موسسه انجام می‌دهد، انسانی، دینی، لذت بخش، دور اندیشانه و آینده‌نگرانه است. امیدوارم بتوانند حامیان بیشتری بگیرند و مجموعه روز به روز بزرگتر شود و بچه‌های بیشتری را زیر چتر خود قرار دهند.