آن‌قدر که کمپ شفق از زمان شروع‌به‌کار، ماجرای‌های دردسرساز داشته و همواره در آستانه پلمب بوده، گویا مزایایی ندارد و این بار هم عملکرد اشتباه در آن صدای اعتراض شورای شهر را هم بلند کرده است. روزنامه «شرق» در گزارش روز دوشنبه خود گزارشی درباره وضعیت نگران‌کننده نگهداری زنان در کمپ ترک اعتیاد شفق منتشر کرد که البته بسیاری از آنها پیش از آن بارها گوشزد شده بود. تعدادی از اعضای شورای شهر دیروز نسبت به این شرایط اظهار نگرانی کردند. فاطمه دانشور در تذکر خود گفت: قرار بود این زنان معتاد پس از ترک به مرکز بهاران بروند؛ اما از ٣٨٥ نفری که در شفق بوده‌اند، فقط ١٨٥ نفر باقی مانده‌اند و مابقی را ترخیص کرده و الان در کوچه‌پس‌کوچه‌های دروازه‌غار هستند. وی در ادامه گفت: قرار بوده شهرداری تهران با همکاری نیروی انتظامی، ستاد مبارزه با مواد مخدر و سایر ارگان‌های مربوطه اقدام به جمع‌آوری و ترک معتادان شهر تهران، از‌جمله محله هرندی‌ کند و پس از ترک هم همه آنها را به محله بهاران بفرستد. در این مدت بازدیدهای متعدد و گزارش‌های مختلفی تهیه شد و بارها به شهرداری و سایر ارگان‌های مربوطه اعلام کردیم که هماهنگی‌نداشتن در این اقدامات کاملا روشن است و نباید اقدامات عجولانه در این روند وجود داشته باشد؛ چراکه قطعا زمینه آسیب بسیاری را فراهم می‌کند. در جریان این جمع‌آوری زنان، شهرداری کمپ شفق را تجهیز و مجدد راه‌اندازی کرد؛ اما در اختیار ستاد مبارزه با مواد مخدر قرار داد. مشکل اینجاست که ستاد با انتخابی اشتباه و نسنجیده درباره پیمانکار، تعداد زیادی از مردان را به کار گرفته که دائما در محوطه کمپ حضور دارند؛ درحالی‌که حضور مردان در کمپ زنان توجیهی ندارد. در بازدیدهای میدانی که به همراه پزشکان از این کمپ داشتم، بارها دیده‌ام که مردان هم با ما همراه شده و وارد کمپ می‌شدند و زنان داخل کمپ که مقید به حجاب بودند و حواسشان سر جایش بود، مجبور بودند ملافه سرشان بکشند. این عضو شورای شهر تهران خطاب به مهدی چمران، رئیس شورا، گفت: در این مدت بارها درباره شرایط نامناسب بهداشتی و خدمات و برخی عوارض موجود در کمپ شفق به شخص شما و شهردار تهران نامه جداگانه دادم؛ درعین‌حال قرار بود این زنان پس از ترک و در دوره مشخص در شفق بلافاصله به مجموعه‌های بهاران منتقل شوند؛ اما این اتفاق رخ نداده و از ٣٨٥ خانمی که در کمپ شفق بودند، فقط ١٨٥ نفر آنها باقی مانده و مابقی را رها کرده‌اند و الان در کوچه‌پس‌کوچه‌های دروازه‌غار هستند. دانشور به ضعف مددکاری و تیم‌های پزشکی در این حوزه، به‌ویژه درباره کمپ‌های اعتیاد اشاره کرد و گفت: در این مدت بارها تأخیر و تعلل بهزیستی و وزارت بهداشت را برای اعزام و استقرار مددکار و پزشک اعلام کردیم و بزرگ‌ترین نمونه اشتباه این حوزه و پزشکان و مددکاران این است که در میان زنان کمپ شفق زنان چهار یا پنج ماه حامله وجود دارد و خنده‌دار است که چطور این پزشکان بارداربودن این زنان را تشخیص نداده‌اند. وی به حساسیت جدی مقام معظم رهبری درباره مسائل اجتماعی و به‌ویژه آسیب‌های اجتماعی ناشی از اعتیاد اشاره کرد و گفت: مسئولان اجرائی طبق دستور رهبری اردیبهشت‌ماه باید گزارش عملکرد خود را ارائه دهند؛ اما سؤال اینجاست که آیا قرار است خودشان به خودشان نمره بدهند و در گزارش‌شان بگویند چه کرده‌اند؟ من به‌عنوان نماینده مردم اعلام می‌کنم که عملکرد دستگاه‌های اجرائی در این حوزه بسیار ضعیف است و پذیرفتنی نیست؛ درعین‌حال شهرداری تهران هم نمی‌تواند همه مسائل را خودش حل کند. رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران به اهمیت تعیین محل مناسب برای استقرار مرکز بهاران زنان تأکید کرد و گفت: در سال‌های گذشته در زمان ایجاد سامان‌سراها و مددسراها همواره اولویت را به مردان داده‌اند و زنان آسیب‌دیده و کودکان همیشه در خیابان‌ها رها شده‌اند و حالا هم که شهرداری اقدام به ایجاد مرکز بهاران کرده است، باز هم زنان در اولویت نیستند. زنانی که بعد از ترک ترخیص شده و در خیابان‌ها رها شده‌اند، در این برنامه‌ریزی چه تعریفی دارند؟ آیا این نوع از کار اتلاف هزینه نیست؟ اشکالی در کار وجود ندارد؟ احمد مسجدجامعی، عضو کمیسیون سلامت، محیط‌زیست و خدمات شهری شورا هم ضمن تأیید اظهارات دانشور به گزارش روز دوشنبه (١٦ فروردین) روزنامه «شرق» درباره وضعیت نامناسب نگهداری زنان معتاد و آسیب‌دیده در کمپ شفق و رها‌کردن آنها، گفت: خبرنگار یکی از روزنامه‌ها با گزارش خود فضای موجود در این مجموعه را روایت کرده و گویا این گزارش برخی از دستگاه‌های نظارتی را تکانی داده و درعین‌حال برای خبرنگار هم پرونده‌ای درست کرده‌اند که به‌هیچ‌وجه درست نیست. این خبرنگار با استناد به گزارش‌هایی که در شورا هم گفته شده و شواهد عینی گزارش را نوشته و درواقع حرف شورا را زده است. وی به گزارش‌های صریح شهردار تهران درباره منطقه ١٢ و محله هرندی اشاره کرد و گفت: قبلا می‌گفتند صحبت در این موارد تشویش اذهان عمومی است؛ اما بدون طرح این مسائل نمی‌توانیم آنها را حل کنیم. غلامرضا انصاری، عضو دیگر شورا هم با رد شیوه اردوگاهی برای نگهداری و ترک معتادان، گفت: این شیوه ١٥٠ سال است که در دنیا منسوخ شده و همه کارشناسان می‌دانند در کنار هم قرارگرفتن افراد حرفه‌ای و آماتور چه صدماتی دارد و در این شیوه به مراتب بیشتر از کف خیابان دچار آسیب می‌شوند. وی تأکید کرد باید با حمایت از مردم و گروه‌های مردمی مشکلات معتادان را در سطح محلات حل کنیم تا این سطح از اعتراضات مردمی را به همراه نداشته باشد. منبع خبر:شرق